Srpska pravoslavna crkva obeležava Velike (zimske) zadušnice, dan posvećen upokojenima, jedan od četiri velika dana u godini kada se pravoslavni vernici sećaju svojih pokojnika i upućuju molitve za njihovu dušu. Običaj je da se izađe na groblja i zapali sveća pokojnicima.
Najveće, i po mnogima najvažnije zadušnice su baš današnje, uoči Vaskršnjeg posta. Najranije mogu da budu 6. februara, najkasnije 13. marta, što zavisi od datuma Uskrsa.
Izlazi se na groblja, pale sveće i tamjan, dele prilozi za duše umrlih i u spomen na njih, čine dobra dela. Veruje se da zapaljena sveća osvetljava put umrlima do sledećih zimskih zadušnica, a molitva pravednoga mnogo može pomoći dušama pokojnika.
Tamo gde nije moguće izaći na groblje, obavezno sveće za pomen pokojnika pale se u crkvi ili kod kuće.
Na groblje se obavezno iznosi žito, vino i sveća. Žito je simbol smrtnog tela i besmrtne duše u svetlosti Carstva nebeskog.
Crno vino označava Božje milosrđe kojim se leče rane greha. Sveća je simbol svetlosti Hristove.
Postoje još Miholjske, Mitrovske i Duhovske ili Trojičine zadušnice.
